این فعال سیاسی گفت: روند امور به طور مشخص از زمانی که جریانی افراطی در حوزه های مختلف تصمیم گیری حضور پیدا کرد، به گونه ای پیش رفت که امثال بنده بارها پیش بینی کردیم که این روند کشور را به پرتگاه جنگ خواهد کشاند.

وی ادامه داد: اتفاقا برخی از افرادی که اکنون علیه مذاکره موضع گیری می کنند، از جمله محورهایی بودند که فرمان کشاندن کشور به این سمت را در دست داشتند و این کار را از طریق کشتن فرصت های دیپلماسی انجام دادند.

فلاحت پیشه یادآور شد: به طور مشخص، روند سراشیبی کشور به سمت تحریم های ویران کننده و سپس جنگ، درست از سالی آغاز شد که سال آغاز چشم انداز 20 ساله توسعه ایران بود. در سال آغاز چشم انداز 20 ساله که امروز بیستمین سال آن است، ایران عملاً به بسیاری از احکام توسعه ای خود نرسید.

این فعال سیاسی گفت: از سال ها ابتدایی برنامه توسعه یک جریان ضد توسعه در کشور شکل گرفت که هم ایدئولوژی داشت و هم سیاستمدارانی که در کانون های قدرت نفوذ کرده بودند. این جریان ضدتوسعه رسانه های افراطی و توهین کننده و تهمت زننده داشتند که از سال آغاز چشم انداز شروع به فعالیت کردند و در سال پایانی چشم انداز به نتیجه خود رسیدند که آن کشاندن ایران به دام جنگ بود.

وی تاکید کرد: من معتقدم این امر به هیچ وجه یک اتفاق تاریخی نیست، بلکه حاصل یک برنامه ریزی است که از شروع بزرگ ترین برنامه توسعه ایران بعد از انقلاب، این ها علیه توسعه سیاست جنگ را در پیش گرفتند و در نهایت در سال پایانی چشم انداز، که باید گزارش عملکرد آن ارائه می شد، با شکست چشم انداز، کشور را وارد جنگ کردند.

این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی بررسی نقش افراطیون در سیاست ایران را فراتر از بررسی یک توییت و یا موضع گیری دانست و اظهار کرد: این ها جریان خطرناکی هستند که آینده نشان خواهد داد که این جریان به شدت ضد منافع ملی بوده است. در همان سال، سلسله قطعنامه هایی علیه ایران صادر شد که برخی از افرادی که اکنون علیه مذاکره صحبت می کنند، تمام این قطعنامه ها به عنوان کارنامه های آن ها محسوب می شود. در شرایطی که بنده به عنوان یک نماینده سابق، اکنون در لیست تحریم برخی کشورهای خارجی قرار دارم، آن افراد هنوز در هیچ لیست تحریمی قرار ندارند، با اینکه مسئولیت تمام تحریم ها علیه ایران را بر عهده داشتند.

وی افزود: نقطه اوج خیانت آن ها علیه منافع ملی در سال آخر دولت روحانی و در سال اول دولت مرحوم رییسی بود. یعنی در دو مرحله ای که کشور می توانست عملاً برجام را احیا کند و علاوه بر کاهش تأثیر تحریم ها، مانع از ورود به جنگ شود، در دوره روحانی، با عملکرد جناحی و در دوره دوم با خدمت به روسیه، مانع احیای برجام شدند.

این کارشناس ارشد سیاست خارجی با تاکید بر اینکه این موارد را برای ثبت در تاریخ می گویم چون هنوز این افراطیون صاحب تریبون و برخی مناصب هستند، بیان کرد: این فریادهایی که افراطیون می زنند، با هدف پرهیز از پاسخگویی است. اما من معتقدم روزی در ایران افراطیون محاکمه خواهند شد و برای کشتن فرصت ها و کشاندن ایران به جنگ مورد محاکمه قرار خواهند گرفت.

وی عنوان کرد: مرحله بعدی اقدامات تندرو ها از صبح 7 اکتبر شکل گرفت. 7 اکتبری که هیچ ربطی به ایران نداشت، همچنین جنگ اوکراین عملاً به ایران ربط داده شد. من نقش افراطیون در کشاندن ایران به این انحراف تاریخی را کاملاً مشهود می دانم. پس از آن، عملاً چیزی تحت عنوان میز مذاکره کنار گذاشته شد و به طور کاملاً مشهود، گام به گام ایران به سمت جنگ پیش رفت. در نهایت، ما شاهد حمله اسراییل و آمریکا به ایران بودیم.

فلاحت پیشه درباره تغییرات در شورای امنیت ملی و تاثیر آن بر فضای سیاسی و امنیتی کشور تصریح کرد: برخی تغییرات و تحولات در کشور، نشان دهنده شروع دیرهنگام و پرهزینه واقع گرایی در ایران است. اگر اندک امیدی برای رهایی از این فتنه وجود دارد، اکنون به خاطر این تغییرات واقع گرایانه است و نتیجه اینکه برخی از افراطیون به تدریج از منافع سیاسی دور می شوند.

وی ادامه داد: آن ها نگران مرحله بعد هستند که با رو شدن اسناد و تحلیل اسناد مربوط به سوختن فرصت ها مشخص می شود که افراطیون فقط در راستای منافع ضدملی خود عمل کرده اند. به نظر من برخی از این جو سازی ها را می توان به عنوان تلاش برای فرار از پاسخگویی تفسیر کرد.

این تحلیل گر مسائل بین الملل در پاسخ به این سوال که با توجه به پایان جنگ و پیروزی ایران فرصت مناسبی برای مذاکره با آمریکا مهیا شده است یا خیر، اظهار کرد: واقعیت میدان این است که ایران و آمریکا در موضوع دیپلماسی مواضع نزدیک تری دارند، حتی نسبت به آمریکا و اسراییل هم این مواضع نزدیک تر است. نتانیاهو ترسی از جنگ ندارد ولی ترامپ و آمریکا نیازمند امنیت منطقه هستند. به نظر من، در این شرایط امکان مذاکره وجود دارد.

در طول جنگ مشخص شد که افراطیون چگونه کشور را به دام انزوا کشانده اند

وی تاکید کرد: من معتقدم جنگ یعنی رفوزه گی سیاستمداران. همیشه گفته ام جنگ یعنی رفوزگی سیاستمداران و این مردم و سربازان ایران بودند که پای ایران ایستادند و در طول جنگ مشخص شد که افراطیون چگونه کشور را به دام انزوا کشانده اند. امیدوارم که بار دیگر سیاستمداران رفوزه نشوند. آمریکایی ها به رغم ادعای استغنا و بی نیازی به مذاکره، نیازمند این مذاکره هستند و می توان پیش بینی کرد که به زودی امکان احیای مذاکرات وجود دارد.

این استاد روابط بین الملل با اشاره به این نکته که مذاکرات روی یک ویرانی گسترده دیپلماسی شکل گرفت، تشریح کرد: دیپلمات ها در منجلابی گام برمی داشتند که افراطیون پیش روی کشور گذاشتند ولی با این وجود سعی کردند جنگ را از کشور دور کنند. من باز هم معتقدم که امکان این کار وجود داشت، ولی متأسفانه به نظر من سیاستمداران ایرانی در روزهای آخر مذاکره فریب اسراییل و اروپا را خوردند.

وی اضافه کرد: اصلاً دلیلی نداشت ایران با اروپا مذاکره کند. به جای مذاکرات وین، باید دور مسقط را تحت هر شرایط ادامه می دادند. من معتقدم نباید در دام افتاد و به نظر من آقای لاریجانی برای مذاکره آمده است.

این فعال سیاسی در رابطه با حضور لاریجانی و ضرورت تغییر در ساختار تصمیم سازی کشور گفت: من معتقدم که تغییرات در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی همچون بسیاری از تصمیمات در ایران، دیرهنگام و پرهزینه بود، ولی می تواند کارگشا باشد. چون به هر حال آقای لاریجانی کسی است که بیش از اینکه اسمش با جنگ همراه باشد، با مذاکره همراه است.

وی خاطرنشان کرد: این اقدام به نظر من هم پیام داخلی داشت و هم پیام خارجی. پیام داخلی این است که عصر افراطیون در حال افول است و پیام به خارج این است که ایران به دنبال مذاکره است. لذا من معتقدم که شروع کارهای لاریجانی می تواند مذاکرات غیررسمی عراقچی و ویتکاف را به شرایط مذاکراتی تازه بین ایران و آمریکا تبدیل کند.