در پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی، نیوکاسل بیش از هر چیز، رنج کشیده است. فصلی که گذشت، آنها موفق به فتح جام اتحادیه شدند و جواز حضور در لیگ قهرمانان اروپا را نیز کسب کردند؛ دستاوردی که در ظاهر فرصتی طلایی برای ارتقاء جایگاه باشگاه به نظر می‌رسید. انتظار می‌رفت که جذب بازیکنان سطح بالا برای باشگاهی با این دستاوردها آسان‌تر باشد اما واقعیت مسیر دیگری را نشان داد.

نیوکاسل در جذب بازیکنانی چون کونیا، دلاپ، اکیتیکه و چند گزینه دیگر ناکام ماند. عوامل متعددی از جمله رقابت شدید سایر باشگاه‌ها و محدودیت‌های مالی در این ناکامی نقش داشتند.

در سایر پُست‌ها، وضعیت تیم چندان بحرانی نیست. بازیکنان کلیدی حفظ شده‌اند و با خرید آنتونی الانگا، خطوط کناری تقویت شده است. پست دروازه‌بانی نیز با انتقال قرضی آرون رمزدیل سر و شکل بهتری به خود گرفت. البته این بخش هم بی‌دردسر نبوده است: باشگاه قصد داشت جیمز ترافورد را از برنلی جذب کند اما منچسترسیتی، با اعمال نفوذ مانع از این انتقال شد. در این تابستان، واژه‌ «جذب شده»، آشناترین و تلخ‌ترین واژه برای هواداران نیوکاسل است.

از آغاز تابستان نیوکاسل در پی جذب یک مهاجم سطح بالا بود. با توجه به فشردگی رقابت‌های داخلی و اضافه شدن بازی‌های اروپایی، این نیاز از حالت خواسته به ضرورتی اجتناب‌ناپذیر تبدیل شده است. کالوم ویلسون باشگاه را ترک کرده و تنها الکساندر ایساک و ویلیام اوسولا در خط حمله باقی مانده‌اند. با این حال، اوسولا به‌ هیچ‌وجه گزینه‌ای همسطح با ایساک محسوب نمی‌شود و خود ایساک؟ داستان او جداست و در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

باشگاه طی دو ماه اخیر به دنبال چندین گزینه در خط حمله رفت. آنها با ژائو پدرو آغاز کردند اما چلسی با پیشنهاد 63 میلیون یورویی گوی سبقت را ربود. مذاکرات برای جذب برایان امبومو، ماتئوس کونیا و لیام دلاپ نیز یکی پس از دیگری بی‌نتیجه ماندند. چهار هدف اصلی باشگاه از دست رفتند؛ دو نفر از آنها حتی ترجیح دادند به منچستریونایتد بحران‌زده بدون سهمیه اروپایی بپیوندند.

نیوکاسل سپس به سراغ هوگو اکیتیکه از اینتراخت فرانکفورت رفت و پیشنهاد 80 میلیون یورویی ارائه داد. باشگاه آلمانی 90 میلیون یورو می‌خواست اما نیوکاسل حاضر به پرداخت این مبلغ نشد و سعی در کاهش رقم داشت.

در همین اثنا، لیورپول با قدرت وارد میدان شد. ابتدا شایعات از علاقه لیورپول به ایساک حکایت داشتند. نیوکاسل در رسانه‌ها اعلام کرد که به هیچ‌وجه ستاره سوئدی‌اش را واگذار نخواهد کرد اما این هشدارها لیورپول را متوقف نکرد. قهرمان اروپا مستقیماً به سراغ اینتراخت رفت و مبلغ کامل 90 میلیون یورویی را برای اکیتیکه پرداخت. یکی دیگر از اهداف نیوکاسل به راحتی از دست رفت.

جالب‌تر اینکه رسانه‌های داخلی تأکید داشتند خرید اکیتیکه به‌ هیچ‌وجه به معنای انصراف لیورپول از تلاش برای جذب ایساک نیست و واقعاً هم نبود. لیورپول پیشنهاد 130 میلیون یورویی ارائه داد که نیوکاسل رد کرد و 170 میلیون یورو طلب کرد؛ رقمی که عملاً غیرقابل پذیرش بود. ایساک هم که از این وضعیت ناراضی به‌ نظر می‌رسید، آشکارا خواستار جدایی شد و در همین زمان دوران نقاهت مصدومیت خود را در پایگاه رئال سوسیداد سپری می‌کرد؛ موضوعی که خودش نگرانی‌هایی را به همراه داشت. ادی هاو، سرمربی تیم گرچه به شکلی تلویحی اما نارضایتی خود را از رفتار ایساک اعلام کرد: شما باید شایستگی تمرین با ما را به دست آورید. ما نیوکاسل یونایتد هستیم. بازیکن باید عضوی از تیم باشد و درست رفتار کند. هیچ بازیکنی نمی‌تواند انتظار داشته باشد با رفتار نادرست، طبق معمول در تمرینات شرکت کند.

پس از این اظهارات، گزارش‌هایی از تعلیق کامل ایساک از تمرینات تیم اصلی منتشر شد؛ تعلیقی که به نظر می‌رسد در نتیجه بلاتکلیفی در موضوع نقل‌وانتقال او باشد. ایساک از ترکیب کنار گذاشته شده، لیورپول در کمین است و ما تنها می‌توانیم منتظر بمانیم و نظاره کنیم.

دلیل اصلی مخالفت باشگاه با انتقال ایساک نبود جایگزین مناسب برای اوست. گفته می‌شود اگر گزینه قابل اتکایی برای جایگزینی یافت شود، باشگاه آماده بررسی پیشنهاد خواهد بود. در همین راستا، نیوکاسل به سراغ بنجامین ششکو، مهاجم 22 ساله لایپزیگ رفت و پیشنهاد 90 میلیون یورویی ارائه داد؛ مبلغی که مورد تأیید لایپزیگ قرار گرفت. تنها مرحله باقی‌ مانده، توافق با خود بازیکن بود اما منچستریونایتد وارد ماجرا شد و ششکو نیز ترجیح داد به این باشگاه ملحق شود. فابریزیو رومانو نیز این انتقال را تأیید کرده است.

به گزارش تاک اسپورت؛ تیم ادی هاو هنوز تسلیم نشده و تماس‌هایی با نمایندگان اولی واتکینز از استون ویلا و لویس اوپندا از لایپزیگ برقرار کرده است. همچنین گمانه‌زنی‌هایی درباره احتمال جذب نیکلاس جکسون از چلسی و گونزالو راموس از پاری‌سن‌ژرمن مطرح شده‌اند. به‌نظر شما، نیوکاسل برای جذب مهاجم بعدی‌اش چه خواهد کرد؟

دو نکته کلیدی در وضعیت فعلی باشگاه قابل تأمل است: نخست، نیوکاسل تحت نظارت شدید مالی لیگ برتر قرار دارد. با وجود مالکیت متمول باشگاه، صرف هزینه‌های نجومی امکان‌پذیر نیست. لیگ برتر سقف بودجه و محدودیت‌های مالی دقیقی وضع کرده است. نیوکاسل شاید بتواند خواسته‌های اینتراخت را برآورده کند و 90 میلیون برای اکیتیکه بپردازد اما ساختار مالی لیگ، مانع از چنین ولخرجی‌هایی می‌شود.

دوم، باشگاه درگیر تغییرات ساختاری مهمی شده است. پل میچل، مدیر ورزشی به‌ دلیل اختلاف با ادی هاو جدا شد و هنوز جایگزینی برای او منصوب نشده است. پیشتر نیز آماندا استیولی، مدیر اجرایی باشگاه از سمت خود کناره‌گیری کرده بود و دارن ایلز، دیگر مدیر باشگاه نیز به‌ زودی به مرخصی می‌رود. در چنین وضعیتی، عملاً هاو به چهره اصلی در تصمیم‌گیری‌های نقل‌وانتقالاتی باشگاه تبدیل شده است؛ نقشی که البته برای یک سرمربی چندان معمول نیست.

گفته می‌شود مدیریت باشگاه در تلاش است تا هرچه سریع‌تر جانشین مناسبی برای سمت مدیر ورزشی معرفی کند. یکی از گزینه‌ها راس ویلسون از ناتینگهام فارست است که اگر به‌ زودی به باشگاه ملحق شود، انتقال الانگا نیز از منظر دیگری جالب‌تر خواهد شد اما این اتفاق احتمالاً پیش از اواسط اوت رخ نخواهد داد؛ زمانی که فصل لیگ برتر آغاز شده و پنجره نقل‌وانتقالات رو به پایان است.

در نهایت نه پول شیوخ عرب و نه حضور در لیگ قهرمانان هنوز نتوانسته‌اند وضعیت نیوکاسل را بهبود بخشند. ستاره‌های مدنظر به رقبای مستقیم پیوسته‌اند، ستاره اصلی تیم خواهان جدایی است و لیگ برتر به‌ زودی آغاز می‌شود. اگر تغییری در وضعیت پیش نیاید، مشکلات تیم به زودی از بازار نقل‌وانتقالات به زمین مسابقه نیز سرایت خواهد کرد.