به نقل از خبرورزشی علی دایی یازدهم مرداد 1390 طی مصاحبه ای که در خبرورزشی نیز منتشر شد، در مورد وضعیت پرسپولیس صحبت کرد و البته به تقلید صدای خودش در جشن پیراهن استقلال هم واکنش نشان داد. بد نیست چکیده این گفت وگو را دوباره مرور کنیم:

خاطراتی که از پرسپولیس دارم اصلا فراموش شدنی نیست و طرفداران این تیم گردنم حق دارند اما باید با شرایط فوتبال حرفه ای کنار بیاییم و این واقعیت را بپذیریم که در حال حاضر سرمربی راه آهن هستم.

مطمئن باشید اجازه نمی دهم یک عده با کلمات بازی کرده و دایی را مقابل هواداران پرسپولیس قرار بدهند. من هنوز پاداش قهرمانی فصل قبل و حدود نیمی از مبلغ قراردادم بابت هدایت پرسپولیس در لیگ دهم را طلب دارم و از آن نمی گذرم.

در سالیان دور افرادی بودند که تحت عنوان دلقک در دربار پادشاهان خدمت می کردند. وظیفه این افراد درآوردن ادای دیگران برای خنداندن حاضران بود. البته من به آن آقا که در جشن پیراهن استقلال صدایم را تقلید کرد خرده نمی گیرم بلکه از بزرگترهای باشگاه استقلال گله دارم که چرا اجازه دادند چنین کاری در حضور آن ها رخ بدهد! خفت و عزت آدم ها دست خداست و به همین دلیل هرگز در اموری که شعور آدم را پایین می آورد دخالت نمی کنم.

علی دایی هم می تواند برخی آدم ها را از نظر علمی، شرایط زندگی و روابط اجتماعی مسخره کند اما چنین کاری دلیل بزرگی آدم ها نیست بلکه اتفاقا بزرگی به آن است که اگر کار اشتباهی دیدیم، از آن چشم پوشی کنیم.

قانون سقف قرارداد را اصلا قبول ندارم. چطور می شود مربی مثل امیر قلعه نویی که در فصول گذشته استقلال و سپاهان را قهرمان کرده 350میلیون تومان دریافتی داشته باشد و آن مربی که از تیم قبلی خود اخراج شده هم دقیقا همین رقم را دریافت کند؟ {دایی زمانی این حرف را بر زبان آورد که قیمت دلار زیر 1500 تومان بود} این مسخره است که روی توانایی های یک انسان سقف بگذارند و اگر چنین اتفاقی رخ بدهد، باید فاتحه فوتبال را خواند. مگر می شود مهدی رحمتی 350میلیون تومان دستمزد بگیرد و دروازه بانی که حتی به تیم ملی دعوت نشده هم دقیقا همین قیمت را داشته باشد؟ چنین قانونی پول زیرمیزی را در فوتبال ما رواج می دهد و موجب ضربه زدن به سازمان مالیاتی کشور نیز می شود.