یک روزنامه اسراییلی در گزارشی تکان‌دهنده، با تکیه بر روایت‌ها، تصاویر ماهواره‌ای و آمارهای سازمان ملل، غزه امروز را ویران‌تر از هیروشیما و ناگازاکی پس از بمباران اتمی اعلام کرد.

فارس؛ نیر حاسون نویسنده و تحلیل‌گر اسراییلی، در روزنامه عبری‌زبان «هاآرتص» نوشت: از پایان هفته پبش تاکنون، شدت گرسنگی در نوار غزه به‌طور چشمگیری افزایش یافته است؛ بیمارستان‌ها، نهادهای بشردوستانه، خبرنگاران و حتی خود ساکنان، از کمبود شدید غذا خبر می‌دهند که از ماه‌های گذشته نیز وخیم‌تر است.

گرسنگی در غزه از آمار فراتر رفته است

تنها در روز سه‌شنبه، وزارت بهداشت غزه اعلام کرد 15 نفر در عرض 24 ساعت بر اثر گرسنگی و سوء تغذیه جان باخته‌اند که در میان آن‌ها چهار کودک نیز حضور دارند. از آغاز جنگ تاکنون، 101 نفر به دلیل گرسنگی جان باخته‌اند، که 80 نفرشان کودک بوده‌اند. همچنین در روزهای اخیر ده‌ها مورد فوت دیگر ثبت شده است.

او ادامه داد: اما گرسنگی در غزه تنها در قالب آمار دیده نمی‌شود، بلکه در تصاویر، ویدیوها و داستان‌های دردناک دیده می‌شود: نوزادانی نحیف با شکم‌های متورم، پیرمردی که برگ انجیر می‌خورد و مادرانی که قادر به شیر دادن به نوزادانشان نیستند.

این نویسنده از قول زنی به نام «سلوی» از محله التفاح در گفت‌وگو با خبرگزاری القدس نوشت: «دو روز است چیزی نخورده‌ام. بدنم دیگر شیر تولید نمی‌کند و فرزندم آن‌قدر گریه می‌کند تا از خستگی به خواب رود. به او آب برنج می‌دهیم، اما طعمش به‌قدری بی‌مزه است که خودش واقعیت را می‌فهمد.

رفح به تلی از خاکستر تبدیل شده است

وی نوشت که تصاویر ماهواره‌ای گرفته‌شده در اکتبر 2023 نشان می‌دهد که شهر رفح شهری پرجنب‌وجوش و مملو از ساختمان‌ها، مساجد، مزارع، خیابان‌ها، میدان‌های عمومی و پنل‌های خورشیدی است. اما در مقایسه با تصاویر جدیدی که ماه گذشته ثبت شده‌اند، آنچه روزی «شهر رفح» نامیده می‌شد، اکنون به سطحی خاکستری و دوبعدی تبدیل شده که آوار آن را پوشانده است؛ جایی که بیشتر ساختمان‌ها تخریب و با خاک یکسان شده‌اند، خیابان‌ها جارو شده‌اند و مزارع و باغ‌ها ناپدید شده‌اند، گویی هرگز وجود نداشته‌اند.

این گزارش تأکید می‌کند که میزان تخریب در رفح و اردوگاه جبالیا از آنچه جهان در هیروشیما و ناگازاکی پس از بمباران اتمی آمریکا شاهد بود، یا آنچه در شهرهایی مانند موصل، سارایوو و کابل رخ داد، فراتر رفته است.

نویسنده در ادامه گزارش به جمعیت مناطق آسیب‌دیده پیش از جنگ اشاره می‌کند و می‌نویسد:

رفح: 275 هزار نفر

جبالیا: 56 هزار نفر

بیت لاهیا: 108 هزار نفر

بیت حانون: 62 هزار نفر

عبسان کبیره (خان‌یونس): 30 هزار نفر

بنی سهیلا: 46 هزار نفر

اما اکنون این جمعیت یا به‌زور آواره شده‌اند یا کشته شده‌اند و این شهرها اکنون به تلی از آوار تبدیل شده‌اند؛ به‌طوری‌که برخی محله‌ها در غزه و خان‌یونس، مانند محله الشجاعیه، به‌طور کامل از نقشه محو شده‌اند.

بازسازی غزه دو دهه زمان می‌برد

هاآرتص نوشت که طبق داده‌های منتشرشده از سوی سازمان ملل متحد، حدود یک‌سوم از ساختمان‌های نوار غزه، یعنی نزدیک به 174 هزار واحد از مجموع 250 هزار ساختمان، آسیب دیده یا تخریب شده‌اند.

از میان این ساختمان‌ها؛ 90 هزار واحد به‌طور کامل یا تقریباً کامل نابود شده‌اند. 52 هزار واحد، آسیب متوسط دیده‌اند و وضعیت 33 هزار ساختمان نیز به‌دلیل شرایط پیچیده، هنوز قابل ارزیابی دقیق نیست.

بنا بر این گزارش، علاوه بر ساختمان‌های مسکونی، ارتش اشغالگر اسراییل؛ صدها بیمارستان، کارخانه، مسجد، کلیسا، بازار و مرکز تجاری را تخریب کرده است. 2300 مرکز آموزشی را هدف قرار داده که از میان آن‌ها 501 مدرسه از مجموع 564 مدرسه موجود در غزه نابود شده‌اند.

همچنین 81٪ از راه‌های ارتباطی در سراسر غزه را از بین رفته است و بخش بزرگی از زیرساخت‌های حیاتی مانند شبکه‌های برق، آب، فاضلاب، تأسیسات کشاورزی و دامداری تخریب شده است.

طبق گزارش سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل نیز،  تعداد مرغ‌های تخم‌گذار 99٪، تعداد دام‌ها 94٪ و سطح صید ماهی 93٪ کاهش یافته است.

سازمان ملل همچنین تخمین زده که حداقل 50 میلیون تُن آوار در سراسر غزه باقی مانده که پاکسازی کامل آن ممکن است بیش از 20 سال زمان ببرد.

شهرهای چادری

هاآرتص نوشت که میزان ویرانی در نوار غزه آن‌قدر گسترده و سازمان‌یافته  است که بازگشت زندگی به حالت عادی در آینده نزدیک بسیار دشوار به نظر می‌رسد. در این شرایط، بیش از یک میلیون آواره در «شهرهای چادری» بزرگ زندگی می‌کنند که در مناطق ساحلی المواصی و بخش غربی شهر غزه برپا شده‌اند؛ جایی که چادرها روی پیاده‌روها، کنار زباله‌دانی‌ها و بر فراز آوارها نصب شده‌اند، در حالی که هیچ‌گونه زیرساختی برای آب، برق یا فاضلاب وجود ندارد و گرسنگی و پشه در همه‌جا بیداد می‌کند.

این گزارش همچنین تأکید می‌کند که تخریب منازل در دوره ریاست ستاد ارتش جدید، «ایال زمیر»، به یک سیاست علنی و فراگیر تبدیل شده است. ارتش اسراییل اکنون از پیمانکاران خصوصی استفاده می‌کند و به آن‌ها بر اساس تعداد ساختمان‌هایی که با خاک یکسان می‌کنند، دستمزد می‌پردازد.

با گذشت زمان، تخریب خانه‌ها به یک استراتژی رسمی در چارچوب طرح کابینه اسراییل برای آوارگی اجباری ساکنان به خارج از غزه تبدیل شده است؛ با این منطق که مردم دیگر خانه‌ای برای بازگشت نخواهند داشت.

در این زمینه، شهر رفح به‌طور کامل نابود شده تا به‌زعم ارتش اسراییل، مسیر موسوم به «محور موراگ» ایجاد شود. هم‌زمان، ارتش اسراییل دامنه تخریب و نابودی را به سمت شمال و شهر خان‌یونس نیز گسترش داده است.