هنوز کمتر از یک ماه از آتش‌بس اعلام‌نشده میان ایران و ایالات متحده در پی درگیری‌های مستقیم و غیرمستقیم در منطقه نگذشته است که بار دیگر خاورمیانه صحنه تنش‌های نظامی و امنیتی جدی شده است. این‌بار، نقطه کانونی ناآرامی‌ها نه در نوار غزه یا جنوب لبنان، بلکه در شمال عراق و استان اربیل است؛ جایی که پایگاه‌های نظامی آمریکا به حالت آماده‌باش در آمده و درگیری‌های مسلحانه میان نیروهای اقلیم کردستان و قبایل محلی به شکل بی‌سابقه‌ای گسترش یافته است.

به گزارش پایگاه خبری «المعلومه»، نیروهای آمریکایی مستقر در پایگاه الحریر در نزدیکی شهر اربیل، از بامداد دوشنبه، در وضعیت آماده‌باش کامل قرار گرفته‌اند. طبق اعلام منابع عراقی، درهای اصلی پایگاه بسته شده و تردد به‌شدت محدود شده است. بالگردهای آپاچی و پهپادهای شناسایی آمریکا به‌طور گسترده در اطراف پایگاه در حال پروازند. برخی منابع امنیتی از رخداد یک حادثه امنیتی غیرمنتظره خبر داده‌اند؛ هرچند جزییات آن هنوز روشن نیست.

پایگاه الحریر یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین پایگاه‌های آمریکا در عراق محسوب می‌شود و دارای باند پروازی و تجهیزات پیشرفته نظامی است. شدت تدابیر امنیتی کنونی، نشانگر نگرانی فزاینده آمریکا از گسترش درگیری‌ها در منطقه و تهدیدات بالقوه علیه منافع آن در کردستان عراق است. عراق با نام رسمی جمهوری عراق از کشورهای خاورمیانه و جنوب غرب آسیا است. بیشتر مردم این کشور شیعه‌اند. شیعیان این کشور غالباً در مناطق جنوبی و مرکزی سکونت دارند.

درگیری‌های میدانی در اقلیم کردستان از شامگاه 8 ژوییه 2025 در منطقه خبات آغاز شد. به گزارش منابع محلی:

نیروهای امنیتی وابسته به حزب دموکرات کردستان (شامل یگان‌های زرفانی، پلیس و نیروهای آسایش) برای بازداشت «خورشید هرکی» وارد منطقه شدند.

اعضای عشیره هرکی با پرتاب سنگ و تیراندازی به نیروهای امنیتی مقاومت کردند.

به مرور، درگیری‌ها شدت گرفت و تلفات انسانی گزارش شد؛ دست‌کم یک کشته از عشیره هرکی و چندین زخمی از نیروهای پیشمرگه.

با تشدید خشونت، قبایل هرکی و متحدانشان جاده‌های اصلی منتهی به اربیل را بستند تا از اعزام نیروی کمکی پیشمرگه جلوگیری کنند. نیروهای زرفانی با تجهیزات زرهی بیشتر وارد صحنه شدند. گزارش‌هایی نیز از حضور ارتش عراق در نزدیکی مناطق درگیری منتشر شده که نشان‌دهنده مداخله بالقوه دولت مرکزی در بحران اقلیم است. شایعاتی درباره حضور پهپادهای ترکیه و احتمال مشارکت حشد الشعبی نیز منتشر شده، اما تاکنون از سوی منابع رسمی تأیید نشده‌اند.

درگیری‌های اخیر، نه‌تنها یک منازعه محلی بلکه نشانه‌ای از شکنندگی ساختار سیاسی-قبیله‌ای اقلیم کردستان است. حزب دموکرات کردستان به رهبری خاندان بارزانی، که از زمان تأسیس اقلیم در 1991 بر آن حکمرانی می‌کند، اکنون با موجی از اعتراضات و نارضایتی‌های مردمی و عشیره‌ای مواجه است.

فراخوان خورشید هرکی برای قیام ملی و مسدود شدن جاده‌ها، خطر سرایت ناآرامی‌ها به سایر مناطق اقلیم را افزایش داده است. برخی تحلیلگران هشدار داده‌اند که این بحران، دریچه‌ای برای مداخله بازیگران خارجی مانند آمریکا خواهد گشود. دولت مرکزی عراق نیز ممکن است از این بحران برای افزایش کنترل خود بر مناطق کردنشین شمال کشور استفاده کند.

با وجود آنکه بسیاری امید داشتند آتش‌بس اخیر میان ایران و آمریکا فرصتی برای تنفس سیاسی و ثبات نسبی در منطقه فراهم آورد، اما درگیری‌های قومی–سیاسی در اربیل و آماده‌باش نیروهای آمریکایی در پایگاه‌های کلیدی، نشان می‌دهند که منطقه هنوز به‌دور از آرامش است. کردستان عراق اکنون در تقاطع تضادهای قومی، رقابت‌های حزبی، و مداخله‌گری‌های خارجی قرار گرفته؛ و هر اشتباه محاسباتی ممکن است به درگیری‌های گسترده‌تر و حتی بین‌المللی منجر شود.