به گزارش خبر گزاری مهر به نقل از اسپیس، تحقیقی جدید نشان می دهد برخی قطعات خرد شده از ماه ممکن است برای مدت کوتاهی دور زمین مدار بزنند و سپس به سمت مدار زدن دور خورشید حرکت کنند. اما رصد مینی قمرها به دلیل اندازه کوچک و سرعت زیادشان کار مشکلی است.

هنگامیکه اجسام آسمانی با ماه برخورد می کنند، انبوهی از مواد را پراکنده می کنند که برخی از آنها در فضا پخش می شوند. هرچند گاهی اوقات ممکن است یک تکه بزرگ در نتیجه چنین فرایندی از ماه جدا شود اما بیشتر اوقات این قطعات قطری کمتر از دو متر دارند و به سرعت حرکت می کنند. انبوه مواد ماه وارد مدار خورشید می شود زیرا گرانش قدرتمندتری دارد اما برخی از زباله های فضایی قبل از آنکه به دور خورشید بروند، به سمت مدار زمین کشیده می شوند.

هرچند اتحادیه بین المللی ستاره شناسی تعریف رسمی درباره مینی قمر ندارد، تحقیقات پیشین حاکی از آن بود که یک مینی قمر ممکن است شی باشد که حداقل به طور موقت دور زمین مدار می زند.

مینی قمرها از نقاط مختلفی در منظومه شمسی سرچشمه می گیرند اما پژوهشی در 2018 نشان داد منشا بیشتر آنها از کمربند سیارکی است که بین مریخ و مشتری مدار می زند که اخیرا ظهور چند مینی قمر مربوط به ماه این تعریف را زیر سوال برده است.

در سال 2016 میلادی تلکسوپی در هاوایی یک شی نزدیک به زمین با قطر 400 تا 100 متر را شناسایی کرد که همراستا با زمین دور خورشید مدار می زند. تحقیقات بعدی نشان داد این شی قسمتی از ماه است که یک تا 10 میلیون قبل در نتیجه برخورد شی با ماه از آن جدا شده است.

اوایل سال جاری میلادی نیز ستاره شناسان دومین قمر موقت زمین با منشا ماه را شناسایی کردند. این شی که سال گذشته کشف شده 2024PT5 نام دارد و بیشتر شبیه یک ماه است و نه سیارک. وجود این دو شی آسمانی حاکی از آن است که ماه احتمالا به تولد قمرهای کوچک تر منجر می شود. بنابراین محققان تصمیم گرفتند تا تعداد مینی قمرهای احتمالی را محاسبه کنند. آنها با توجه به مشاهدات از اینکه ذرات جدا شده از ماه چگونه رفتار می کنند، دریافتند بسیاری از ذرات و قطعات از این سیاره که در فضا منتشر می شود، ممکن است حداقل به طور موقت جذب زمین شوند و حدود یک پنجم آنها نیز احتمالا به مینی قمر تبدیل می شوند.

طبق یافته های جدید پیش بینی می شود 6.5 قمر متولد شده از ماه به طور همزمان دور زمین مدار بزنند. این اجرام به‌صورت جداگانه قابل تغییر هستند؛ اگر بتوان آنها را امروز و سپس دوباره در یک سال شمرد، برخی از آنها اجرام جدیدی خواهند بود. به گفته محققان یک مینی‌قمر معمولی به‌طور متوسط حدود 9 ماه دور زمین می‌چرخد.